INFOBLAD

Geachte broeders en zusters!

Voor jullie allemaal een voorspoedig 2007, wijsheid en succes in alle positieve dingen die jullie zullen ondernemen.

Wat zal het jaar 2007 voor ons brengen, of wat zullen wij van 2007 maken? Wat wij ervan zullen maken, hangt af van ons eigen creativiteit en durf om zaken aan te pakken en uit te voeren. Wat het voor ons zal brengen is wat wij ervan maken en wat de regering in petto heeft, hoe zij hun beleid zullen continueren met betrekking tot Inheemse aangelegenheden.

Wat hebben wij deze keer voor u:

• Eenheid nodig binnen de Inheemse gemeenschap
• Grondenrechten in een ander perspectief!
• Kleine evaluatie van de OIS
• Mevr. Wolfjager van Colombia, Saramacca †

Eenheid binnen de Inheemse gemeenschap

Het begint erop te lijken dat een aantal Inheemse leiders de oproep tot samenwerking en eenheid, eindelijk doorhebben. Als wij op 31 december 2006 op radio Boskupu de voorzitter van de VIDS horen zeggen dat hij de oproep doet aan de Inheemse organisaties in de stad om een eenheid te vormen om zaken aan te pakken, dan moeten en willen wij ook stellen dat het niet alleen voor de stad, maar over geheel Suriname wij Inheemsen een eenheid moeten vormen en bereid zijn samen te werken.

Wij van de OIS willen positief blijven denken en hopen dat de VIDS daadwerkelijk gaat samenwerken, omdat wij al maanden bezig zijn om toenadering te zoeken bij de VIDS, maar “helaas” moeten wij zeggen. Willen wij als Inheemsen succes hebben met onze acties, dan zullen wij bereid moeten zijn samen te werken zonder dat persoonlijke gevoelens de boventoon gaan voeren en successen gaan opeisen. Wij hebben ook intussen kunnen zien en meemaken dat er veel aan ons getrokken wordt en sommige mensen en groepen plotseling veel belangstelling hebben voor de problemen van de Inheemsen. Waarom wij sceptisch tegenover deze ontwikkeling staan, is vanwege het feit dat deze gasten jarenlang de gelegenheid hebben gehad om te werken aan deze noden en problemen, maar dat hebben nagelaten. Wanneer wij merken dat ook politieke partijen achter deze groepen en mensen staan, dan dienen wij extra voorzichtig te zijn. Bestaande politieke partijen en politieke figuren hebben jarenlang de gelegenheid gehad om verandering te brengen in onze situatie, maar hebben dat nimmer gedaan. Moeten wij aannemen dat deze mensen plotseling meer hersenen hebben gekregen of eindelijk wijs zijn geworden? Wij willen wel met een ieder samenwerken die zich daadwerkelijk inzet voor de Inheemse gemeenschap, ongeacht politieke achtergrond en die zijn persoonlijke belang onderschikt maakt aan dat van de Inheemse gemeenschap. Er is veel te doen, maar alles is ervan afhankelijk hoe wij als voortrekkers van de Inheemse gemeenschap de zaken benaderen en proberen op te lossen.

Laten wij dit jaar 2007 nemen als testcase om te laten zien hoeveel successen wij kunnen boeken als wij bereid zijn een eenheid te vormen en samen te werken.

Grondenrechten in een ander perspectief

De laatste tijd is er veel gesproken over de gewilde grondenrechten van de Inheemsen. Wij van de hebben dat ook gedaan in één van de vorige edities van ons Informatieblad. Moeten wij echter niet meer toevoegen aan dit vraagstuk? Moeten wij de erkenning van de grondenrechten niet gaan bekijken in het kader van ontwikkelingen van alle geledingen binnen de Inheemse gemeenschap? Er dienen al ontwikkelings¬projecten al klaar te liggen wanneer het grote moment is aangebroken. Ontwikkelingsprojecten die samen met de lokale gemeenschap uitvoerig zijn besproken. Welke ontwikkelingen wil je tot stand brengen voor de mensen in de betrokken gebieden, gegeven de omstandigheden daar. De gemeenschap dient zich er van bewust te worden dat ontwikkeling in bepaalde sectoren onontbeerlijk is en dat moet in duidelijke taal kenbaar worden gemaakt. Verder dienen zij uitvoerig te worden geïnformeerd over de voor- en nadelen van activiteiten die ontplooid zullen worden binnen en rondom de leefgemeenschappen.

De organisaties die bezig zijn binnen de Inheemse gemeenschappen moeten niet vanuit hun eigen opvatting en visie, dingen proberen door te drukken aan de gemeenschap. Vaak hoor je van organisaties dat er vanuit de Inheemse gemeenschappen weinig belangstelling bestaat. Wij van de OIS denken dan dat deze organisaties hun methode of manier van aanpak moeten gaan evalueren en aanpassen om de belangstelling van de gemeenschap aan te wakkeren en participatie van mensen uit die gemeenschap te gaan stimuleren. Wij moeten ook het geduld kunnen opbrengen om de mensen zelfs huis aan huis te benaderen en de activiteiten duidelijk te maken, zodat de mensen die kunnen begrijpen. Wij, de organisaties, dienen alle expertise bij elkaar te trommelen om tot een totaal pakket van ontwikkeling te geraken van de Inheemse leefgemeenschappen. Wat niet intern aanwezig is dient extern gehaald te worden.

Kleine evaluatie van de OIS

Wij willen u in vogelvlucht een evaluatie geven van huidig bestuur o.l.v. de heer Wijngaarde.

Dit bestuur is op 8 april 2006 gekozen na een aantal meetings van verschillende Inheemse organisaties. Het was voor het eerst in het 14-jarig bestaan van de OIS, dat er bestuursverkiezingen zijn gehouden. Dat geeft aan dat vorig bestuur al die jaren illegaal aanzat. Wij zullen niet langer hierop ingaan, want de statuten zijn duidelijk genoeg. Als wij nagaan wat wij lokaal hebben bereikt, dan kunnen wij zeggen, dat ofschoon wij de erkenning van de overheid niet optimaal beleven, de erkenning binnen de Inheemse gemeenschap enorm gegroeid is. Wij baseren op de goede samenwerking die wij hebben met vele dorpsbesturen. Belangrijk, omdat wij als bestuur – en OIS als geheel – die erkenning moeten krijgen van de Inheemse gemeenschap.

Activiteiten die wij hebben kunnen ontplooien, ondanks zeer beperkte financiële middelen, zijn:

• Internationale meeting van Guyanas. Drie overkoepelende Inheemse organisaties van de Guyanas, nl. OIS, FOAG en APA, met ondersteuning van CONIVE van Venezuela, dhr, Johnson Cerda uit Ecuador en de voorzitter van de COICA, dhr. Jocelyn Therese.
  Een resultaat daarvan was de ondertekening van een verklaring van de 3 Guyanas dat zij elkaar zullen ondersteunen in alle zaken m.b.t. Inheemse aangelegenheid, erkenning van besturen, samenwerking op bestuurlijk niveau en de ontwikkeling van programma’s om het niveau van de besturen op te trekken.
• Organisatie van 9 augustus 2006 – Dag der Inheemsen – in Groningen, Saramacca, welke zeer succesvol was.
• Goederen kunnen doneren aan de door overstroming getroffen gebieden in het binnenland. Onze hulp was geconcentreerd op de Inheemse gebieden.
• Contacten kunnen leggen met een aantal dorpsbesturen en bezoeken afgelegd aan diverse dorpen.
• Donatie van pakketten levensmiddelen i.v.m. kerstmis aan het kindertehuis Koesi Kwarano in het district Commewijne en aan het bejaarde dorpsbestuur van Hollandse Kamp.

Ook wat het buitenland betreft zijn wij hard op weg ons te profileren. Wij hebben contacten met verschillende Inheemse organisaties binnen en buiten Zuid Amerika. Wat voor ons als bestuur en organisatie als een pluspunt aangemerkt kan worden is dat minstens één van onze adviseurs in het buitenland intussen als adviseur is aangetrokken door de onlangs gekozen president van Ecuador, Rafael Correa. De ambtsaanvaarding van deze president zal plaatsvinden op 15 januari 2007. Wij wensen van hieruit onze broeders in Ecuador veel succes en wijsheid in deze nieuwe fase van hun strijd.

De minpunten die wij als bestuur hebben kunnen ervaren, zien wij als een onderdeel van het leerproces dat wij als nieuwe leiders moeten doorlopen om tot betere prestaties te geraken.

De OIS doet er alles aan om de volgende activiteiten uit te uitvoeren:

• Institutionele versterking van bestuur;
• Houden van een ALV;
• Inheems monument realiseren in Groningen, Saramacca;
• Spaanse cursussen voor bestuursleden, vanwege de contacten met Latijns Amerika;
• Verdere contacten leggen met Inheemse dorpen, dorpsbesturen, relevante Inheemse organisaties en het uitdiepen van bestaande contacten;
• Projectvoorstellen en oplossingen aandragen met betrekking tot geconstateerde problemen en noden binnen de Inheemse leefgemeenschappen en gebieden;
• Alle andere zaken die aangedragen zullen worden, betrekking hebbende op de Inheemsen.

Wij zijn ons ervan bewust dat wij nog in een leerproces zitten en dat wij fouten zullen maken.Evenwel moeten wij voorkomen dat wij steeds dezelfde fouten zullen blijven maken.

Wij verwachten dan ook begrip voor het feit wij dat niet altijd direct het beoogde doel zullen bereiken, maar met de nodige steun kunnen wij telkens verder geraken.

Mevrouw Wolfjager †

Op woensdag 27 december 2006 bereikte ons het droevig bericht, dat mevr. Josephina Jacquelina Wolfjager was overleden. Madam Wolfjager, zoals zij bekend stond, overleed op weg naar het ziekenhuis op 2e kerstdag 26 december 2006.

U zult zich afvragen waarom wij deze mevrouw hier belichten. Wel deze Madam Wolfjager heeft ons als bestuur waardering en erkenning gegeven als oudere binnen de Inheemse gemeenschap en haar bijdrage geleverd op 9 augustus 2006 tijdens de viering van de dag der Inheemsen te Groningen, Saramacca. Wijlen Madam Wolfjager was op die dag volledig Inheems gekleed in de kleuren van de Surinaamse vlag. Dit geeft al aan hoe bewust deze mevrouw was, hoe trots ze was als Inheemse en hoeveel nationalist ze was als Surinaamse. Zij heeft symbolisch de 1e steenlegging verricht voor het Inheems monument dat tot stand moet komen op het plein voor het commissariaat in Groningen, Saramacca.

De familie en bewoners van Colombia wensen wij veel sterkte toe met dit groot verlies.

Mevr. Wolfjager is geboren op 14 oktober 1935 en overleden op 26 december 2006.